از کتاب "الهی نامه" مرحوم علامه حسن زاده آملی:

الهی چگونه خاموش باشم که دل در جوش و خروش است و چگونه سخن گویم که خرد مدهوش و بیهوش است.
الهی ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ی و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ی.
الهی وای بر من اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم.
الهی چون تو حاضری چه جویم و چون تو ناظری چه گویم.
الهی بسیار کسانی دعوی بندگی کرده اند و دم از ترک دنیا زده اند، تا دنیا بدیشان روی آورد جز وی همه را پشت پا زده اند این بنده در معرض امتحان درنیامده شرمسار است بحق خودت ثَبِّت قَلبِی عَلَی دِینِک.
الهی ناتوانم و در راهم و گردنه های سخت در پیش است و رهزن های بسیار در کمین و بار گران بر دوش یا هادی اهدنا الصّراط المستقیم صراط الّذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و لا الضّالین.
الهی از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام از انس و جان شرمنده ام حتی از روی شیطان شرمنده ام که همه در کار خود استوارند و این سست عهد ناپایدار.
الهی عاقبت چه خواهد شد و با ابد چه باید کرد.
الهی آزمودم تا شکم دائر است دل بائر است یا من یحیی الارض المیته دل دائرم ده.
الهی همه از تو دوا خواهند و حسن از تو درد.
الهی آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهی ما را یاری دیدن خورشید نیست، دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم.
الهی همه گویند بده حسن گوید بگیر.
الهى همه آرامش خواهند و حسن بى تابى، همه سامان خواهند و حسن بى سامانى.
الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.
الهى به فضلت سینه بى کینه ام دادى به جودت شرح صدرم عطا بفرما.
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باش و این گوید زود باش.
الهى ضعیف ظلوم و جهول کجا و واحد قهّار کجا.
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى.
الهى دندان دادى، نان دادى، جان دادى؛ جانان بده.
الهى اثر و صنع توأم چگونه به خود نبالم.
الهى کلمات و کلامت که این قدر شیرین و دلنشین اند خودت چونى.
الهى خوش دلم که از درد می نالم که هر دردى را درمانى نهاده اى.

استجالت سنخیت می خواهد.

سنخیت تو و حاجت تو با خدای تو. 

شنیده ای می گویند اگر دعایت برای رزق و روزی است، صدقه بده؟

یعنی تو باید با صفت رزاق بودن خداوند سنخیت پیدا کنی تا این صفت الهی در تو تجلی پیدا کند و رزق الهی به تو هم برسد.

استجابت دعا در هم رنگی با خداست.

اگر هم رنگ با خدا شدی یا آن حاجت را می گیری یا بزرگتر از آن درخواست می‌شوی و دیگر نیاز تو نیست.

دعا ؟ دعا به امید کدام استجابت ؟

توبه ؟ با کدامین پشیمانی ؟ با کدام تضمین برای گناه نکردن ؟

چند سال است که سر جایت هستی؟ چند سال است که خواسته ات همان بوده و اکنون هم همان را می خواهی؟ به ناامیدی هم دل نبند. نا امیدی هم به تو آرامشی نمی دهد.

قهر نکن، امیدی نیست کسی نازت را بکشد.

با گریه سر خودت را زیر برف نکن. آرامش بعد از آن خودفراموشی ات را زیاد می کند.

بگذار نشانه ای را به یادت بیاورم، دیده ای زمان غم و دل بریدن از هر کس و هر چیز آن عمق وجودت چقدر خوشحال است؟!

تو بگو چه بگویم به این زمزمه ها ...

از آنجا که حضرت مسیح برای بخشش گناهان ما کشته شده است، گناه کردن مسئله حادی نیست، نه شراب خوردن گناه هست و نه رابطه جنسی قبل از ازدواج. البته نه در همه گروه های مسیحیت. پروتستان ها بسیار به اسلام و عقاید و احکام ما نزدیک هستند و در برزیل بیش از هفتاد درصد کاتولیک هستند.

چیزی که برایم کمی عجیب است٬ نحوه صحبت کردن و دعا کردن مسیحیان برزیل است. بسیار با شدت و غلظت و فریاد و ... دعا می کنند و یا پاسور (همان روحانی کلیسا) برای مردم صحبت می کند. اگر ندانی فکر می کنی یک سخنرانی سیاسی بسیار مهیجی درکار است که قرار است همه نیروها بسیج شوند برای جنگ! و این در حالی است که به شما می گوید به پدر و مادر خود نیکی کن.

و اصلا به حال و هوای آرام مناجات ها و دعاهای ما شبیه نیست. پاسور بلند بلند با حالت بسیار تند دعا می کند و در همان حال با پیانو می نوازد و مردم چشم ها را می بندند٬ دست ها را به حالت دعا بالا می گیرند و زیر لب چیزهایی می گویند و بعضی فریاد می زنند و بعضی با حالتی خاص دستها را به شدت تکان می دهند که گویا برای گرفتن تمرکز و یا عرض حاجت می بایست خود را اینگونه در زحمت بیاندازند.

در عکس زیر نحوه دعا کردن مردم٬ نحوه دعا کردن پاسور و همچنین پیانو در کنار پاسور را ببینید.

حال و روز خوبی نداشتم، دمق اخمو ناراحت، مگه گرفتاری ها تمومی داره؟ از خیابون که رد می شدم، عبایم به نرده های پشت وانت گیر کرد! ترسیدم اساسی، گفتم یا ولو می شم کف خیابون یا عبایم را وانت می بره.

چیزی نشد، بخیر گذشت. وقتی گرفتار می شی، دوست داری بری در خونه خدا، ضجه بزنی، ناله کنی، یقه چاک کنی. درست در خونه که می رسی که در گوشت وز وز می کنه می گه: چطور روت می شه؟ تو همونی نیستی که چشم هات چپه، دست هات کجه، شکمت پاره است، زیر شکمت ...

بر می گردی، این هم راهی است برای همچنان دور ماندن از خدای مهربان. باید گوش ها رو بست و نوبت را به دل داد. اللهم اغننا بحلالک عن حرامک و بطاعتک عن معصیتک و بفضلک عن من سواک.

ای خالق دستان من چشم من و هر عضوی از اندام من

زشت و پری

کوه و زمین

عقل و جنون

خار و مرجان و زنجفیل

ای خالق عقل منو احساس زن

دیوانگی شور و شعور

حسین من وشمر پلید

 عشق منو رقیب من

مور و جن و فرشته ها

 پلنگ و گرگ و لاله ها

راه شیری بالا سرم

ای خالق حرف و سخن

بخت و شکست

اتش فرشته

اب و خون

اشکهای شبنمم

ای خالق ارزوی هر روز من

مادر پدر فرزند من

صلاح من

صاحب زمان

منو ناشکریم

انجیر و ماه

ستاره هاو کهکشان

دندان و نان

ادم حوا

صبر و فزع

خلق نکو

لبخند و اخم

عشق و غرور

قشنگترین گل زمین

انچه که دیدم و ندیدم

ای خالق نامردیم

منم که با توام

 که خلق کردی این سخن

  که با تو باشم  این نفس

جانی بده بر هر دمم